کد مطلب:30764 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109

ایجاد ناامنی











امنیت و آرامش اساس كار هر جامعه ای محسوب می شود و اگر دولتها نتوانند امنیت كشور را تأمین كنند ملتها از دولتها مایوس می شوند و دست از حمایت دولت برمی دارند و در آرزوی دولتی هستند كه امنیت را برقرار كند، حال هر كس باشد و با هر اندیشه ای كه باشد. یكی از شیوه های مستبدین تاریخ برای به قدرت رسیدن ایجاد ناامنی در سلب امنیت است بطوری كه مردم از وضع موجود عاصی شده و دولت خود را ناتوان می دانند و هر كس به آنان وعده امنیت بدهد از او حمایت كنند سپس خود با چهره ناجی ملت و حامی آرامش و امنیت، مخالف خشونت و ارعاب و... به صحنه می آیند از شیوه هایی كه معاویه برای متلاشی كردن حكومت امام علی (ع) بكار گرفت این بود كه پس از قرارداد آتش بس زمانی كه دوران راجع به مسأله بررسی و اظهارنظر كنند، معاویه انسانهای شرور و بی عاطفه ای را با امكانات فراوان و اختیارات تام به طرف مناطق تحت نفوذ امام بسیج كرد و به آنان دستور غارت،آتش سوزی، آدم ربایی، قتل و تجاوز داد این گروه نیز با نیروهایی كه در اختیار داشتند غافلگیرانه حمله می كردند.

به چند نمونه توجه كنید:

الف: در سال 39 هجری معاویه نعمان بن بشیر را با 2000 نیروی نظامی روانه منطقه عین التمر نمود او نیز پس از غارت و... به طرف شام برگشت.[1].

ب: در همین سال سفیان بن عوف را با 6000 نفر روانه منطقه هیت كرد و به او دستور داد پس از غارت هیت به طرف شهر انبار و پس از غارت آنجا به طرف شهر مدائن می روی؟! او نیز با 6 هزار نفر كه سپاهی گسترده بود وارد منطقه شد و با غارت، تجاوز و قتل، این شهرها را یكی پس از دیگری ویران كرد و پس از ماموریت به طرف شام برگشت.[2].

ج: در همین سال عبدالله بن سعد را با 1700 نفر روانه منطقه تیماء كرد و به او دستور داد: در مسیر خود با هر كس برخورد كردی از او بخواه كه مالیات مال خود را به تو بدهد و اگر امتناع كرد گردن او را می زنی و پس از تیماء به طرف مكه و پس از آنجا به طرف مدینه و حجاز حركت می كنی و دستورات را مو به مو اجرا می كنی او نیز با این سپاه حركت كرد و طبق دستور در مسیر دهها انسان بی گناه را گردن زد و پس از غارت این شهرها به شام بازگشت.[3].

د: در همین سال معاویه ضحاك بن قیس خون آشام معروف تاریخ را با 3000 نفر نیروی نظامی روانه واقصه كرد و به او دستور داد: به هر كس از پیروان علی برخورد كردی اموال او را غارت و خودش را نیز بكش او نیز در مسیر چنین كرد و حتی به شیعیان علی (ع) كه رحم نكرد بماند بلكه به اهل كتاب نیز رحم نكرد غارت او تا آنجا گسترده بود كه خلخال از پای زنان نیز در می آوردند.[4] اثر روانی این حملات وحشینه و غارت گران تاریخ این بود كه وقتی اخبار آن به كوفه رسید حضرت خطبه 27 نهج البلاغه را بیان فرمود: حضرت در این سخنرانی گزارشی از این حملات به مردم می دهد كه چگونه این سپاه به قتل و غارت و تجاوز پرداختند و به زنان، پیران، مسلمان و غیرمسلمان رحم نكرده اند و هیچ مقاومتی در برابر آنان انجام نگرفت و از این سكوت پیروان خود بشدت می تالد و در اینجاست كه حضرت امیر (ع) آرزو می كند ای كاش هرگز شما را ندیده بودم.[5].









    1. تاریخ طبری- ج 4، ص 102.
    2. تاریخ طبری- ج 4، ص 103.
    3. تاریخ طبری- ج 4، ص 103.
    4. تاریخ طبری- ج 4، ص 104.
    5. نهج البلاغه، خطبه 27.